Najnowocześniejsze sposoby lokalizowania nieszczelności instalacji wodnej

Każda kropla czystej wody jest cenna. Niestety, 30–50% wody jest tracone przez starzejącą się infrastrukturę. A utrata wody oznacza utratę dochodów dostawcy usług wodnych. Woda zostaje tracona przez nieszczelności i pęknięcia rur i ich armatury. Ponieważ większość infrastruktury znajduje się pod ziemią, praktycznie niemożliwe jest wizualne wykrywanie wycieków wody, chyba że woda dotrze do powierzchni (powodując powstawanie kałuży i zapadnięć, uszkodzenia konstrukcji, wyboczenia nawierzchni itp.), a dokładna lokalizacja może być nieokreślona. Wykrywanie wycieków wody wymaga specjalnych technologii, które pozwalają inspektorom precyzyjnie określić lokalizację i dotkliwość wycieków z rurociągów. Jest to dziedzina, która stale się rozwija, wykorzystując zarówno ugruntowaną technologię, jak i nowe metody.

Metody wykrywania nieszczelności instalacji wodnej

Detekcja akustyczna pozostaje głównym sposobem wykrywania wycieków wody. Metodę akustycznego wykrywania wycieków opisuje się jako „systematyczną metodę wykorzystywania sprzętu podsłuchowego do badania systemu dystrybucji, identyfikacji dźwięków wycieku i dokładnego lokalizowania ukrytych wycieków podziemnych”. Woda uciekająca pod wysokim ciśnieniem z przecieku lub pęknięcia rury wydaje wyraźny szum lub syczenie, który może przenosić znaczną odległość wzdłuż samej rury (w przeciwieństwie do tego luźna gleba otaczająca rurę w zasypanym wykopie jest słabym przewodnikiem dźwięku). W tym sensie rura działa jako medium do transmisji dźwięku. W ten sposób może zachowywać się jak struny gitary, wibrując z różnymi wysokościami dźwięku dla różnych długości rur, średnic i materiałów. Wykrywanie wycieków wody w tym przypadku wiąże się z wykorzystaniem urządzeń podsłuchowych. Urządzenia podsłuchowe używane do wykrywania tego dźwięku mają różne tryby pracy. Mogą to być dane mobilne lub stacjonarne, bezpośrednie lub pośrednie, zewnętrzne lub wewnętrzne, mogą przesyłać dane drogą radiową lub być ręczne pobieranie do komputerów przenośnych.

Istnieją mobilne czujniki akustyczne, które pozwalają na wykrywanie wycieków wody i są obsługiwane ręcznie lub biegną wzdłuż segmentu rury. W obu przypadkach czujniki składają się z mikrofonów naziemnych, które nasłuchują pod powierzchnią, gdy operator idzie wzdłuż odcinka rury. Gdy obsługuje swój czujnik, sygnał będzie coraz głośniejszy, gdy wyzeruje jego lokalizację. Wykrywanie wycieków wody z wykorzystaniem z urządzeń mobilnych może być jednak utrudnione przez lokalne środowisko i zaprojektowane konstrukcje. Dźwięk dochodzący z powierzchni może być tłumiony przez głęboki grunt, grube nawierzchnie jezdni lub duży ruch lokalny.

Osuszanie po zalaniu

Po etapach wykrycia i naprawie uszkodzonej instalacji oraz po wypompowaniu całej stojącej wody należy rozpocząć osuszanie posesji. W przypadku silnych powodzi osuszanie po zalaniu może zająć tygodnie lub miesiące. Wśród ekspertów trwa dyskusja o najlepszej strategii na osuszanie po zalaniu, a jest ich co najmniej kilka. Aby osuszyć zalaną przestrzeń należy otworzyć wszystkie okna i drzwi i stworzyć przepływ powietrza, najlepiej ciepły, przez budynek. Można także szczelnie zamknąć budynek i zastosować osuszanie mechaniczne. Jeżeli osuszanie po zalaniu ma być skuteczne, w miarę możliwości suszenie budynków powinno być wspomagane przez system centralnego ogrzewania (z ustawionym termostatem na 22 °C lub więcej). Jeśli nie jest możliwe skorzystanie z profesjonalnego osuszacza, należy użyć grzejników, wentylatorów, aby osuszanie po zalaniu było jak najszybsze. Oczywiście im większe zalanie i im dłuższy kontakt wody z konstrukcją, tym więcej wilgoci zostało wchłoniętej. Kamień, cegła, tynk, beton, drewno i pustaki są do pewnego stopnia porowate i są podatne na chłonięcie wilgoci. Należy być przygotowanym więc na to, że osuszanie po zalaniu może zająć wiele czasu – kilka tygodni, a nawet miesięcy, gdy doszło do poważnego zalania.